Włochatka

Włochatka Grzegorz Leśniewski

Niewielkich rozmiarów sowa, związana rozległymi kompleksami borów iglastych.

Rozmieszczenie w Polsce i w Karpatach

W Polsce: bardzo nieliczny gatunek lęgowy. Najliczniej zasiedla puszcze północnego wschodu i Pomorze, a także Karpaty, Sudety i lasy Dolnego Śląska.
W Karpatach: zasiedla całe pasmo, ale dane o rozmieszczeniu mocno niepełne. Występuje do wys. 1300 m n.p.m.

Siedlisko

Bory iglaste (głównie świerkowe i sosnowe) oraz buczyny z dużym udziałem drzew iglastych.

Kluczowe zagrożenia

• utrata odpowiednich siedlisk leśnych i niekorzystne zmiany w ich strukturze,
• utrata miejsc na gniazdo usuwanie dziuplastych, zamierających oraz martwych drzew.

Zabiegi ochronne

• zachowanie i odtwarzanie odpowiednich dla tego gatunku drzewostanów,
• wspieranie występowania dzięcioła czarnego w siedliskach włochatki, która chętnie zajmuje po nim dziuple,
• wywieszanie odpowiednich dla tego gatunku budek lęgowych w miejscach z niedostateczną liczbą naturalnych dziupli.

Status ochronny

Ochrona gatunkowa	objęty ochroną ścisłą, wymagający ochrony czynnej
Polska Czerwona Księga Zwierząt	LC – najmniejszej troski
Dyrektywa ptasia	Załącznik I
Gatunki specjalnej troski w Europie (BirdLife International)	Non-SPEC
Konwencja Berneńska	Załącznik II
Konwencja Bońska	-